Zesłanie Ducha Świetego
8 czerwca 2014
Dz 2,1-11; 1 Kor 12,3-7.12-13; J 20,19-23
Pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Chrystusa pierwotny Kościół zostaje obdarowany z nieba darem Ducha Świętego, Ducha który przyczyni się do jego większej skuteczności ewangelizacyjnej. W wyniku tego, apostołowie zaczynają przemawiać różnymi językami przyciągając do siebie nowe rzesze ludzi z różnych środowisk kulturowych, na znak zapowiedzi powszechności Kościoła. Jednak największym darem zmartwychwstałego Chrystusa jest zdolność, jaką otrzymali apostołowie, do odpuszczania grzechów w tymże Duchu, ponieważ w ten sposób zacznie się szerzyć prawdziwy pokój na ziemi. Śmierć Jezusa na krzyżu przyniosła przebaczenie grzechów ludzkości, która teraz wraz z zesłaniem Ducha Świetego wchodzi w życie Kościoła poprzez posługę apostołów: „Weźmijcie Ducha Świetego, mówi Jezus. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Pojednane serce każdego człowieka we krwi Chrystusa, mocą Ducha Świętego działającego w sakramencie pojednania sprawowanego przez sługi Kościoła, ma moc zmieniać całe społeczeństwa i w ten sposób wprowadzać na nowo miłość do Boga i ludzi, czyli pokój. Jest to, jak na razie, jedyny skuteczny sposób przemiany świata na lepsze. Dlatego, „nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: Panem jest Jezus”, bo to On jest teraz sprawcą nowego porządku świata płynącego z krzyża.