Zesłanie Ducha Świętego
19 maja 2013
Dz 2,1-11; 1 Kor 12,3-7.12-13; J 20,19-23
Niedziela zesłania Ducha Świętego na Kościół Chrystusowy zamyka okres wielkanocny. Pięćdziesiąt dni, jakie dzieli ją od zmartwychwstania Chrystusa, każe nazywać ją Pięćdziesiątnicą (por. 1 czyt.). Tak też musiało być w rzeczywistości, chociaż ewangelia św. Jana umieszcza wydarzenie zesłania Ducha Świętego tego samego dnia, w którym Chrystus zmartwychwstał, tylko wieczorem. Rozbieżności w datowaniu zesłania Ducha Świętego wynikają z różnego nastawienia akcentów przez poszczególnych autorów. Z jednej strony, autor Dziejów Apostolskich nawiązuje do żydowskiego święta plonów pszenicy, tzw. święta tygodni, które przypadało 50 dni po Passze, stąd obecność na nim zgromadzonych tłumów. Z drugiej strony, Jan Ewangelista koncentruje się na podstawowym plonie zmartwychwstania Chrystusa, jakim jest pokój wprowadzany wraz z zesłaniem Ducha Świętego na pozostawiony Kosciół. Z obydwu relacji należy wyciągnąć jeden wniosek: Kosciół po zmartwychwstaniu Chrystusa nie jest pozostawiony na pastwę losu, ale jest prowadzony przez Ducha Bożego „dla wspólnego dobra”, dlatego: „Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: ‘Panem jest Jezus’”.