Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego
20 kwietnia 2014
Dz 10,34.37-43; Kol 3,1-4; J 20,1-9
Spełnia się największe proroctwo Jezusa, który zdążając do Jerozolimy zapowiadał trzykrotnie swoją mękę i zmartwychwstanie. Trzeciego dnia po Jego śmierci wierna uczennica Maria Magdalena przybywszy do grobu, aby dokończyć rytów pogrzebowych swego Mistrza, zastaje odsunięty kamień zamykający niegdyś Jego grób. Zdezorientowana pobiegła oznajmić to Piotrowi i Janowi. Ci przybywszy sami przekonują się o prawdziwości jej słów. Dopiero wtedy zdali sobie sprawę i zrozumieli słowa Jezusa o Jego zmartwychwstaniu. Jak zauważył Jan Apostoł: „Ujrzęli i uwierzyli. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych”. Ta pierwsza wieść przyniesiona przez niewiastę, a potem potwierdzona przez Apostołów, zmienia ich perspektywę widzenia swego Mistrza. Oni sami zaczynają rozumieć jak małej byli wiary i dopiero teraz zdają sobie w pełni sprawę z Kim na prawdę dotychczas obcowali: z Mesjaszem, który umarł dla zbawienia ich grzechów i świata. Wyznaje to dziś sam Piotr przemawiając pod natchnieniem Ducha Świętego do mieszkańców Cezarei. Jest to również dla nas najważniejsza wiadomość, która winna zmienić perspektywę naszego patrzenia na świat, by żyć w nim razem ze zmartwychwstałym Chrystusem na sposób duchowy.