6 niedziela zwykła Rok A
16 lutego 2020
Syr 15,15-20; 1 Kor 2,6-10; Mt 5,17-37
Św. Paweł uczy nas dziś, że chrześcijaństwo „głosi mądrość między doskonałymi”. Oczywiście, „nie chodzi tu o mądrość tego świata, ani władców tego świata, zresztą przemijających. Głosimy, mówi Paweł, tajemnicę mądrości, ukrytą; tę, którą Bóg przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej”. Objawił nam ją „Bóg przez Ducha, który przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego”. Taki wstęp, jako klucz do zrozumienia Ewangelii Chrystusa jest nam tu dziś potrzebny. Już pierwsze czytanie z księgi proroka Syracha podsuwa wolność jako pierwsze prawo człowieka, by wybrać lub odrzucić Boga i Jego przykazania. Wybór Boga i odrzucenie grzechu są nazwane mądrością. Przykazania Boże są gwarantem pewności, że w naszym życiu jest obecny Bóg. Jezus postanawia jednak pogłębić znaczenie przykazań, schodząc z czysto formalnego ich wypełniania, a zwracając uwagę na jego Ducha, który jest życiem Bożym, bowiem „Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego”. Omawia, więc, niemal po kolei wszystkie przykazania w perspektywie jego duchowej głębi, a więc autentycznego, pierwotnego znaczenia. W tym też znaczeniu mówi, że „nie przyszedł znieść Prawo albo Proroków, ale je wypełnić”. W ten sposób ukazuje nam prawdziwe znaczenie zbawienia, czyli sprawiedliwości (usprawiedliwienia) przed Bogiem, która opiera się na prawie miłości w Duchu. Jako taka, jest ona większa od sprawiedliwości ST, właściwej dla uczonych w Piśmie i faryzeuszów. Bez tego Ducha, „nie wejdzie się do królestwa niebieskiego”. Tak więc Jezus w nowym świetle (Duchu) ukazał nam niemal wszystkie przykazania. Na przykład, 5 przykazanie, by nie zabijać, rozpoczyna się już w duchowym nastawieniu serca względem bliźnich; jesli jest tam zła intencja, obrażanie i brak przebaczenia, to już tu zaczyna się jego stopniowe zabijanie, które wkrótce doprowadzi do tragedii zabicia. Podobnie, z przykazaniem cudzołóstwa, które rozpoczyna się pożądaniem w sercu. W tym samym duchu należy odczytywać pozostałe przykazania korektujące kłamstwo, krzywoprzysięstwo, itp.