5 Niedziela Wielkanocna
22 maja 2011
Wzrastająca liczba chrześcijan wśród żydów i pogan zmusiła Apostołów do ustanowienia specjalnej posługi diakonatu, której zadaniem miało być usługiwanie „przy stołach”, odwiedzanie chorych i wdów. Autor Dziejów Apostolskich wymienia siedmiu pierwszych diakonów, których wybrano z grona wiernych według kryteriów: dobrej sławy, pełnych Ducha i mądrości. Wszyscy oni wykazali się wiernością nauce Jezusa oraz gorliwością w swym posługiwaniu. Wśród nich był również przyszły męczennik Szczepan. Ustanowienie posługi diakonatu ułatwiało Apostołom ich zadanie „dbania o Słowo Boże”. Tak się kształtuje powoli hierarchiczna struktura Kościoła odpowiedzialna za krzewienie dobrej nowiny światu. Św. Piotr uczy, że ten Kościół opiera się na Jezusie – „żywym kamieniu, odrzuconym wprawdzie przez ludzi, ale u Boga wybranym i drogocennym”. Chrystus jest jego „drogą, prawdą i życiem”. Wszyscy mają w nim udział przez wiarę i chrzest stając się jego duchową budowlą: „Wy również, zauważa Piotr, niby żywe kamienie jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu, przez Jezusa Chrystusa”.