4. Niedziela Wielkanocna
21 kwietnia 2013
Dz 13,14-43-52; Ap 7,9.14-17; J 10,27-30
Jezus porównuje swój Kościół do owczarni, gdzie każdy jego uczeń jest przyrównany do owcy, którą On sam pasie przez swoich pasterzy. Apokalipsa pokazuje, że Kosciół ten stanowi wielki tłum pochodzący „z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków”, i my wiemy, że tak jest, ponieważ dziś możemy widzieć jego powszechny i ponadczasowy zakres obejmujący cały świat i wszystkie pokolenia. Taki impuls powszechności, a przede wszystkimi otwartości na każdego człowieka dawał nie raz sam Jezus, powołując się na proroctwa ST. Apostołowie szybko odczytali myśl swego Mistrza wobec zatwardziałości serca żydów, do których przede wszystkim było skierowane Słowo Boże. Paweł robi im wtedy wyrzut: „Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan”. Tak więc przez tzw. narody pogańskie, czyli wszystkie ludy poza tymi żydami, którzy odrzucili Jezusa, Kościół się rozrastał na cały świat itrwa do dziś.