3 niedziela zwykła
27 stycznia 2013
Neh 8,1-4a.5-6.8-10; 1 Kor 12,12-30; Lk 1,1-4.14-21
Jezus w Nazarecie, w swoim rodzinnym mieście, obwieszcza swoją publiczną działalność deklarując, że jest tym o którym mówili prorocy. Posługując się tekstami z księgi proroka Izajasza wyjaśnia, że w Nim i na Nim zaczynają się spełniać proroctwa poświadczające Jego misję zbawczą. Znaki tej działalności są czytelne dla innych i Jezus rzeczywiście zaczął je realizować: ubogim niósł dobrą nowinę o ukróceniu ich niedoli, więźniom głosił wolność, niewidomym przejrzenie, uciśnionych odsyłał wolnymi. Tym co jednak powinno zwrócić naszą szczególną uwagę jest to, że swoim przyjściem na świat i działalnością obwołuje tzw. rok łaski od Pana. Dla żydów dobrze znających Pisma sformułowanie to miało swoje znacznie. Nawiązywało bowiem do proroka Izajasza, który obwieszczał, że mesjasz rozpocznie czas łaski zbawienia i wyzwolenia z grzechów, który nazywano rokiem łaski. Jezus Chrystus rozpoczynając swoją działalność publiczną rozpoczyna tej czas łaski, o czym świadczą już dokonywane cuda: niemi przemawiają, chromi chodzą, ślepi odzyskują mowę, ubodzy poznają prawdę o swoim duchowym bogactwie w Bogu. Tym bardziej więc grzesznym odpuszcza się grzechy. Jego męka na krzyżu będzie tego ceną.