3 niedziela Wielkiego Postu
8 marca 2015
Wyj 20,1-17; 1 Kor 1,22-25; J 2,13-25
Oczyszczenie świątyni jerozolimskiej, a przez nią, oczyszczenie, tzn. ukazanie prawdziwie duchowego znaczenia kultu Bożego – oto temat dzisiejszej niedzieli. Stary Testament przygotował grunt w potaci zachowywania 10 przykazań Bożych, mających widzieć Boga i brać Go pod uwagę w życiu codziennym ludzi. Lecz przykazania te z czasem przybrały formę skostniałą i jurydyczną, będąc w praktyce nie raz wypierane przez tradycję i wygodę przywódców religijnych, przysłanianiając tym samym prawdziwego ducha, więc samego Boga. Jezus Chrystus poprzez wyrzucenie przekupniów i bankierów ze świątyni przypomniał im, że będzie gorliwcem Bożym, troszczącym się o dom Pana, że będzie tym, który przywróci kult Boga w Duchu i prawdzie. Znakiem tego będzie wzniesienie Jego duchowej świątyni, w ciągu trzech dni, tzn. poprzez Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Potwierdza to zastosowana tu antyteza: przywódcy żydowscy myśleli o fizycznej świątyni jerozolimskiej, którą budowano przez 48 lat, a Jezus mówi im o „świątyni swego ciała”, czyli duchowym Kościele, który wzniesie na swojej ofierze krzyżowej i zmartwychwstaniu. Uczniowie przypomnieli sobie to po Jego zmartwychwstaniu i dopiero wtedy pojęli znaczenie tych słów i uwierzyli Pismu i słowu swego Mistrza. To właśnie dlatego, „gdy Żydzi żądają znaków, a Grecy szukają mądrości, my głosimy Chrystusa ukrzyżowanego”, bo dzięki temu w Jego Kościele mamy dostęp do kultu prawdziwego Boga.