3 Niedziela Wielkanocna
19 kwietnia 2015
Dz 3,13-15.17-19; 2 J 2,1-5a; Łk 24,35-48
Okres wielkanocny zbiera relacje świadków, którzy spotkali zmartwychwstałego Pana. Dziś swoją relację przekazują nam dwaj uczniowie, którzy spotkali Zmartwychwstałego w drodze do Emaus, gdzie Go rozpoznali na łamaniu chleba. Wróciwszy czym prędzej z powrotem do Jerozolimy dzielą się tą wiadomością z innymi apostołami. Nie można tej wiadomości zatrzymać dla siebie, z powodu wyjątkowości samego zdarzenia oraz z racji przesłania, jakie ono zawiera: Jezus Chrystus, ukrzyżowany za grzechy świata, żyje, bo zmartwychwstał, stając się początkiem nowego otwarcia, nowego życia w łasce, pod warunkiem nawrócenia. Te dwie przyczyny dziś również są wciąż obowiązujące w misji Chrystusowego Kościoła: wyjątkowość zdarzenia oraz przesłanie nawrócenia każe nie ustawać, mimo niesprzyjających okoliczności, w jakich zawsze znajdują się chrześcijanie. Chrystus sam potwierdza tę misję w późniejszym ukazaniu się apostołom, wyjaśniając im Pisma i Proroków, które odnosiły się do Niego. To samo potem potwierdzają sami apostołowie: Piotr w dzisiejszym 1. czytaniu oraz Jan, w drugim. Ich świadectwo o tych wydarzeniach stało się dla nas źródłem do życia w łasce Bożej, które z kolei stanowi niezastąpione świadectwo dla dzisiejszego świata, o mocy i żywotności przesłania Chrystusowego. Pamietajmy, że w dzisiejszym świecie my (nasze życie w łace Bożej) jesteśmy świadkami Wydarzeń Paschalnych Chrystusa, które mają moc przemieniać ludzkie serca.