22 niedziela zwykła
2 września 2012
Pwt 4,1-2.6-8; Jk 1,17-18,21b-22.27; Mk 7,12-8.14-15.21-23
Opowiedzenie się po stronie Boga wiąże się z przestrzeganiem Jego praw i nakazów, co jasno dał do zrozumienia Mojżesz przemawiając do ludu izraelskiego. Przekonywał ich, że samo przestrzeganie tych przykazań świadczy o ich mądrości i wielkości: „Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są wasza mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach, powiedzą: ‘Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny’. Bo któryż wielki naród ma bogów tak bliskich, jak Pan Bóg nasz ilekroć Go wzywamy? Któryż naród wielki ma prawo i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję?”. Chrześcijanie w Chrystusie widzą duchowy charakter tych przykazań i nakazów zachowywanych w sercu. Niebezpieczeństwem jest tu faryzeizm zwracający uwagę na zewnętrzne postawy i gesty, czasem na większą siłę tradycji w stosunku do Prawa, bez wewnętrznego przekonania i zrozumienia ducha samych przykazań. Tymczasem tego ducha widać w miłości bliźniego na co dzień, w dziełach miłosierdzia i wrażliwości względem biednych i potrzebujących, o czym mówi dziś drugie czytanie.