2 niedziela zwykła
19 stycznia 2014
Iz 49,3.5-6; 1 Kor 1,1-3; J 1,29-34
Jan Chrzciciel daje dziś świadectwo o Jezusie, że jest On Synem Bożym przybyłym dla zbawienia grzechów świata. Nawiązuje tu do swej czynności chrzcielnej odkrywając plany Boże względem ich obydwu: „Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale ten który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: < Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym>”. Zrozmumiawszy w ten sposób posłanie Jezusa, Jan Chrzciciel może teraz śmiało wskazać na Jezusa mówiąc: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”. Chrzest Jana miał być zapowiedzią przyjścia męża, który przewyższa go godnością, myśląc o Synu Bożym, który „był wcześniej od niego”. Izajasz w w swym proroctwie stwierdza, że tak właśnie przemówił Pan, który ukształtował (Jezusa) od urodzenia na swego sługę, by nawrócił do Boga Jakuba i zgromadził mu Izraela. Nie tylko ustanowił go sługą, ale i „światłością dla pogan, aby zbawienie Boże dotarło aż do krańców ziemi”. Przesłanie dzisiejszej niedzieli odkrywa nie tylko tajemnicę związaną z posłaniem wspomnianych obydwu bohaterów, ale wyraża ideę Boga, by w ten sposób dotrzeć do każdego człowieka, począwszy od Izraelczyków, a skończywszy na poganach.