2. niedziela adwentu
9 grudnia 2012
Ba 5,1-9; Flp 1,4-6.8-11; Łk 3,1-6
„Pan uczynił wielkie rzeczy dla nas”, tak śpiewamy dzisiejszej niedzieli w psalmie responsoryjym, przywołując historyczne dzieło zbawienia, jakie miało miejsce w Chrystusowym narodzeniu. Oczywiście jest to wydarzenie, które celebrujemy w dzień Bożego Narodzenia, jednak okres adwentu, którego drugi tydzień dziś przeżywamy, zachęca nas do wcześniejszego uświadomienia sobie tego wydarzenia i odpowiedniego przygotowania, by tego przyjścia nie przeoczyć. Prorok Starego Testamentu, Baruch, nawołuje do radości z tego, że już wkrótce uciskany Izrael zobaczy chwałę Boga sprawiedliwego, który przyniesie mu upragniony pokój i pokaże narodom jego wspaniałość. W tym celu wyrówna historyczne przeszkody: „zniży każdą górę wysoką, pagórki odwieczne, doły zasypie do zrównania z ziemią, aby bezpiecznie mógł kroczyć Izrael w chwale Pana”. Boże narodzenia jest tą odpowiedzią Boga. Odpowiedź ta wymaga jednak duchowego przygotowania ze strony samego Izraela. Jan Chrzciciel nawołuje każdego jego mieszkańca (w duchowym znaczeniu członka Kościoła) do wewnętrznego nawrócenia, czyli do wyrównania historii naszego życia: „Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech staną się prostymi, a wyboiste gładkimi”.